September Gadget | The Gadgetman

TomTom GPS mijn Yahama XS650 waardig?


Als freelance hard- en software tester komen zo af en toe leuke producten mijn kant op. Via een PR buro werd mij een TomTom Rider toegezonden om eens te testen met een wat oudere motorfiets. Ze hadden mijn verhalen gehoord over mijn oude trouwe XS waar zo af en toe wel eens een onderdeel aftrilt. Zou de TomTom op de XS blijven zitten? Is het wel wat zo’n modern ding met een oldtimer? Vragen die natuurlijk beantwoord moeten worden. Voor diegene die nog de TomTom hype is ontgaan: de TomTom Rider is een waterbestendige versie van het meest verkochte routehulpje. De Rider is voor de motorrijder ontwikkeld en wordt compleet met draadloze helmverbinding geleverd.

TomTom of Garmin?
Om eens de argumenten van de verkoper te horen ben ik naar een de dichtstbijzijnde MotoPort winkel gestapt. Daar werd mij eigenlijk de concurrent aangeraden. Erg vreemd natuurlijk wanneer je bedenkt dat de winkel van top tot teen behangen is met TomTom promotie materiaal. Volgens de verkoper is de TomTom een handig apparaat om de weg naar een doel te vinden, maar haakt de TomTom af als het gaat om doordachtheid voor de motorrijder. De Garmin variant kan van diverse websites routes downloaden zonder enige kosten of registratie en bovendien houdt de Garmin een route bij van waar gereden is. Deze route kan later weer geupload worden voor andere die deze route willen rijden. De Garmin is wel bijna 2 maal zo duur. De TomTom Rider kost ongeveer 600 Euro. De Garmin met toeters en bellen bijna 1200 Euro. De TomTom ziet er overigens veel fraaier uit. Prijs en design lijken een betere match.

Uitpakken en aansluiten
Wanneer de doos met de test unit arriveert kan het uitpakfestijn beginnen. Een unit, wat kabels, kleine handleiding en montagemateriaal. De montage van de Rider aan het stuur is een fluitje van een cent. De TomTom Rider komt netjes in het midden van het stuur. Als dit niet had gekund waren er diverse andere hulpstukken voor andere montageplekken. Zelfs super dubbelklevend tape voor noodgevallen. Op het houdertje is de TomTom Rider te plaatsen en met een kliksysteem te vergrendelen. Een proefritje geeft een goed gevoel. De bevestiging lijkt de trillende XS650 te weerstaan. Vervolgens proberen wij de voeding aan de accu aan te sluiten. Echt duidelijk is de handleiding niet, maar in een halfuur zit de kabel netjes onder de tank, rechtstreeks op de accu. De handleiding raad een contactgeschakelde koppeling aan. Daar hebben nu even geen zin in aangezien de unit toch retour moet.

Instellen en kennismaken
De TomTom Rider wordt compleet met draadloze helmverbinding geleverd. Het oortje pas makkelijk in de helm. Het draadje naar de ontvanger loopt langs je jas naar de binnenzak. De ontvanger ontvangt de gesproken hulpteksten van een stem naar keuze. Ik laat Eva mij de weg vertellen. Bij het inschakelen van de TomTom neemt het apparaat de nieuwe eigenaar door een aantal demo’s en instellinghulpjes. Het is in een kwartiertje duidelijk wat de GPS doet. Helaas lukt het niet de Nokia 6310i te koppelen met de TomTom Rider. Wel kan ik via de telefoon en een GPRS abonnement weersinfo en nieuwe kaarten binnenhalen. Helaas is de mogelijkheid om gebeld te worden tijdens de rit met de Nokia niet mogelijk. Een nieuwe telefoon kopen gaat me wat te ver. Dan maar geen telefoon en SMS verkeer tijdens de rit.


Wilde Mannen bestendig
De tourtocht met de ‘Wilde Mannen’ staat voor de deur. In vier dagen naar de Vogezen, wat rondtoeren en terug. Ik ontvang de routetocht van Fried. Het is duidelijk dat hij een gedetailleerde uitdraai van een routesite heeft opgestuurd. Onmogelijk om 12 pagina’s met diverse afslagen in te voeren. Meteen is duidelijk dat het wel jammer is dat we niet van één site gebruik kunnen maken om naast een afdruk ook een routebestand voor de TomTom Rider te kunnen maken/downloaden. Ik voer wat grote steden van de route in en ga met de Wilde Mannen op pad.

Bij de routeplanning is het mogelijk om te kiezen voor de snelste of kortste route. Ook zijn er opties om snelwegen te vermijden en/of wegen met een bepaalde maximale snelheid. De kortste route is leuk, maar niet ideaal. In steden gaan we door woonwijken en industrieterreinen. Nieuwe bochten worden vaak afgesneden door een oude weg die een kortere route betekent. Ook de snelste route is niet geheel gewenst, We willen juist de leuke slingerwegen volgen. Een ander nadeel is dat de routeplanning telkens door het hart van de stad gaat. Leuk om al die kerken en markten te zien, maar we willen wel een beetje voortmaken. Ik kom er achter dat het handig is om vlak voor de stad de routeplanner van de TomTom Rider op te roepen en snel de volgende stad te selecteren. Zo rijden we om het hart van de stad heen. Dit zou eigenlijk een standaard optie moeten zijn.

Tijdens het rijden is het onduidelijk of de aansluiting met de accu goed is. Er is geen indicatie voor opladen. Ik vertrouw er maar op dat alles prima werkt. Bij het pompstation is het wel verstandig om telkens de TomTom Rider los te maken en even mee te nemen. Het apparaat zal onder geen geval lostrillen, maar is met het kliksysteem in 1 seconde losgemaakt. Ideaal voor dieven die ook een TomTom willen... Jammer dat er geen kleine vergrendeling of slot op zit.

We vervolgen de weg en Eva help mij met haar stem in mijn linkeroor de weg te volgen. Doordat ik de kaart met flitspalen heb gedownload waarschuwt Eva mij bij elke flitspaal. Jammer dat ze niet altijd doorheeft dat de flitspaal soms ook de andere kant op werkt. Ik wordt dus iets te vaak gewaarschuwd. Een gewaarschuwd mens telt voor twee gaat hier dus dubbel op.

Inmiddels hebben de mederijders door dat ik af en toe weet waar wij naar toe moeten als zij het even niet zo snel op geprinte routelijst en kaart kunnen vinden. Omgekeerd heb ik groot respect dat zij zo precies weten te rijden zoals Eva mij de hele tijd al in mijn oor fluistert. Als TomTom Rider kan ik zo de anderen af en toe aanvullen. De samenwerking van oude en nieuwe technologie werkt prima.

Aan het einde van de eerste dag is het hoongelach om Albert met zijn zoveelste gadget omgeslagen in een voorzichtige interesse hoe die TomTom Rider nou werkt. Een enkeling waagt zich zelfs aan het apparaat en krijgt zonder enige uitleg de volgende route in het minicomputertje.


Routeplanning
De tweede dag voel ik mij gesterkt om de Reisplanner functie verder te ontdekken, Ik voer alle steden in. Jammer dat de Reisplanner geen overzicht van de gehele route kan tonen, de Reisplanner laat enkel de route naar de eerst volgende plaats zien. Omdat ik alleen de steden wil invoeren en geen straten, kies ik voor de ‘stadscentrum’ optie. Inmiddels weet ik de truuk om de echte centra te mijden. Tijdens het naderen van een centrum, raak ik het scherm aan. Ik kies “navigeer naar’ en kies in het volgende menu ‘Reisplanner’. De route naar de volgende stad verschijnt. In het hoekje rechts onder kan ik OK indrukken. Omdat het zo dicht bij het randje van het scherm zit, is het soms lastig met de dikke handschoen precies de knop op het beeldscherm te raken. Overigens moeten de drie handelingen toch echt tot één knopdruk terug te brengen zijn door de makers van de TomTom. Daarmee wordt het rijden met de TomTom een stuk veiliger. Al met al klopt de route zo precies met wat op papier is uitgevogeld door de anderen. Ook het invoeren van de route voor de toertocht door de bergen van morgen is nu een fluitje van een cent geworden na wat oefening.

De tocht door de bergen leidt Paul de groep motorrijders. Gewapend met kaart in de tanktas vliegt hij op zijn moderne BT1100 door de bergbochten. Mijn oude XS kan hem goed bijhouden. Niet de motor of de berijder zijn het geheim. Nee de TomTom Rider bewijst nu echt zijn waarde. Op de kaart zie ik continu wat voor bocht er aan komt. Is het een haakse die met respect genomen dient te worden, of is het een lange gerekte bocht met wellicht een korte volgende. De snelheid is zo goed af te stemmen op de te nemen bochten. Op een gegeven moment rijdt Paul een andere route dan wat de TomTom Rider aangeeft. Prompt eindigen we op een doodlopende weg met wel een fraai uitzicht. De lange weg terugrijden lijkt geen optie. Zeker niet nu mijn digitale maat mij adviseert om de verboden weg in te rijden door het bos. Als echte Wilde Mannen moeten we deze uitdaging aangaan. Gelukkig ligt er nergens een boomstam, maar naar 15 minuten hebben we kris kras door het bos via een bospad de weg gevonden naar de weg. Vandaar gaat het verder. In een dorpje stuurt de TomTom Rider ons een doodlopende straat in. Ook de techniek is dus niet onfeilbaar. Jammer dat de TomTom geen mogelijkheid heeft om deze fout vast te leggen en aan de makers van de digitale kaart te melden. Als iedereen zo fouten zou melden zou de kaart vanzelf nog beter worden. We kunnen wel een 'favoriet' of geheugenplaats maken onderweg, maar dat is hier niet echt geschikt voor. Van het fantastische kasteel waar we langs rijden maak ik een wel een Favoriet, zodat thuis rustig uitgezocht kan worden welk kasteel dit nou precies was.

’s Avonds na het eten bewijst de TomTom Rider zich wederom. We wandelen langs de weg, met de TomTom wandelroute op het beeldscherm, terug naar de tent. De camping was gemarkeerd als ‘favoriet’ en dus met één druk op de knop te vinden als wandeldoel. In het donker bewijst de TomTom zich ook als wandellicht. Het beeldscherm geeft voldoende licht om in complete duisternis de weg en afgrond te zien. Bij aankomend verkeer werkt zwaaien met de TomTom ook als waarschuwing. Als we de avond verlichting zouden inschakelen is natuurlijk de verlichting prettiger om op de motor naar te kijken, maar onvoldoende als zaklamp. Jammer dat er geen optie op de TomTom zit om een wit scherm te maken. Dan zou ik de Rider ook als lamp kunnen gebruiken bij het uitnemen van de contactlenzen of leeslamp in de tent.

Terugtocht door waterland
Voor de terugtocht voer ik de route in die Fried heeft uitgestippeld. We wisselen af met voorop rijden. Inmiddels kent de TomTom geen geheimen meer en na drie dagen werkt de TomTom Rider voor mij net zo handig als Fried na jaren ervaring met honderduizenden kilometers in de benen met kaarten overweg kan. Het vinden van het stadscentrum is zelfs met de TomTom een stuk handiger. Vind maar eens op 1 Mei een restaurant in het centrum van Saarbrucken. Dat is met de TomTom Rider een fluitje van een cent.
Vanaf Saarbrucken plenst het water uit de hemel. Het water staat inmiddels in mijn zakken, maar de TomTom blijft werken.... of toch niet? Opeens verschijnt een indicatie dat de ingebouwde oplaadbare batterij op dreigt te raken. Nog drie uur werkt de TomTom Rider en dan wordt het scherm zwart. Waarschijnlijk is de verbinding met de accu losgetrild. Gelukkig zijn we al bij Luik en is de rest van de route op automatische piloot te rijden.

Conclusie
Al met al is rijden met de TomTom Rider voor mij een echte uitkomst. Altijd weten waar je bent en in één seconde weten wat de kortste of snelste route naar huis of camping is, geeft een veilig gevoel. In de bergen weten hoe precies de weg na de bocht gaat geeft naast veiligheid ook nog eens een voorsprong op de andere rijders. Helaas is de Reisplanner wel nog iets te verbeteren en is het ontbreken van onthouden van de exact gereden route een groot gemis. Misschien dat de verkoper bedoelde dat daar de kracht van de Garmin ligt. Maar daar zoveel extra voor betalen lijkt mij echt onzin. Gewoon wachten op de update van TomTom. Ook zoals de TomTom nu al is vind ik het een uitkomst voor mijn motorrijden. Het apparaatje staat fraai op mijn oldtimer; werkt lekker en is gewoon erg handig.
© 2004-2022 ID-Tank