Sony treedt toe tot ‘de grote drie’.
Sony Tablet S
eigenwijs anders
Grote drie voor tablets?De wereldgeschiedenis kent ‘de grote drie’ wereldleiders in de Tweede Wereld oorlog en ‘de grote drie’ automerken . Ook het Nederlandse cabaret en literatuur kent de club van ‘de grote drie’. De kern vraag is of Apple op tablet gebied twee andere fabrikanten naast zich zal dulden. Samsung wordt fel juridisch door Apple aangevallen en Amazon’s tablet wordt als niet serieus qua formaat afgedaan. En dan is er dat, al decennia, eigenwijze Japanse merk Sony met een eigen visie op de tablet. Een doorbraak voor Sony is dat nu eens niet een eigen besturingssysteem ontworpen is en ‘slechts’ een eigen schil rond Android. Het fysieke ontwerp van de S tablet is geheel anders dan wie dan ook tot nu toe heeft gebracht.
Geheel nieuwe aanpakSony toont met twee tablets een geheel eigen aanpak. De grote tablet wijkt al af van al het gangbare door een uniek ontwerp. Naast deze ‘gewone’ tablet introduceert Sony ook nog eens een opvouwbare versie met een in tweeën gedeeld scherm; de P tablet. Dit verslag gaat over het gebruik van de S tablet. Het 9-10 inch formaat is immers het formaat wat in de praktijk een prima keuze blijkt te zijn. Een tablet hoeft niet in een binnenzak te verdwijnen. De S tablet oogt van de zijkant als een open geslagen magazine; wat dikker aan één zijde en dun aan de andere kant. Het idee hierachter is dat het zwaartepunt van het centrum meer naar de hand verschuift. Dit is zowaar ook zo. Hierdoor leest de S tablet prima in Portret stand. In de dikkere zijde zitten de camera’s en zelfs een infrarood oog, waarover zo meer. De camera’s zijn prima, maar filmen en fotograferen blijft met een kleine pocketcamera prettiger en beter. Voor skypen werken de cams perfect. De dikkere bolle zijde rust prettig op de borst bij het lezen in bed. Helaas heeft Sony de Android software voor rotatie in deze stand geblokkeerd. De antennes zouden te dicht bij het lichaam komen. Nu rust bij lezen in bed in landschap modus dus de scherpere zijde op de borst. De aan/uit schakelaar en volume knoppen zitten aan de rechterzijde. Links zit de hoofdtelefoon aansluiting en een afdekkapje wat een SD-card gleuf verbergt en een USB aansluiting. Opmerkelijk is dat de SD-card sleuf alleen voor SD kaarten is en niet voor Sony’s Memory Stick. Apple en Samsung eisen een los adaptertje om bestanden met een SD kaart uit te wisselen. In de praktijk vergeet je dat blokje negen van de tien keer. Heerlijk dat die dus in de Sony S tablet wel zit. De bestandsbeheer applicatie is van Sony’s hand en geheel conform het heldere Sony interface ontwerp. Hiermee zijn bestanden van en naar de SD kaart te kopieren. Naast de SD-card sleuf zit een USB aansluiting voor USB apparatuur. Helaas laadt de S tablet niet via USB op. Het eigenwijze Sony heeft een speciale adapter aansluiting voor de S tablet. Dat betekent dus weer een extra kabel mét voeding in de reistas. Dat Sony veel accu’s voor elektronica maakt is in het dagelijks gebruik duidelijk te merken. De S tablet werkt bij gewoon gebruik twee volle dagen op één lading. Wellicht helpt het dat Sony ’s-nachts standaard de tablet uit zet. Voor stedentrips kan de voeding dus thuis blijven.
De S tablet oogt niet alleen fysiek anders maar dankzij de Sony schil ook softwarematig anders dan de meeste Android apparaten. Natuurlijk is Android duidelijk herkenbaar, maar de bovenste laag met apps en de favorieten plek zijn echt Sony eigen en prettig in gebruik.
Heel veel Sony troeven in één apparaatHet onderzoeksburo Nielsen onderzocht het gebruik van iPads. Games, boeken, muziek en internet (inclusief YouTube) blijken het belangrijkste gebruik te zijn van een tablet. Op games gebied is de iPod Touch een verrassende nieuwkomer in de portable game wereld te zijn. Vergeet echter niet de sterke wortels die Sony nog steeds in de game wereld heeft met de Playstation platform. De S tablet is klaar voor gamen. Niet alleen de Android games spelen prima, ook Playstation games komen beschikbaar voor de S tablet. De S tablet is immers de eerste Playstation gecertificeerde tablet. De online winkel met Playstation games voor de Sony tablets is nog niet online, maar standaard zitten er al twee Playstation games op de S; Pinball Heroes en Crash Bandicoot. De besturing ziet er uit als Playstation, maar het is wel even wennen op het aanraakscherm.
Als elektronische boekenlezer lijkt de S tablet ook veel troeven op zak te hebben. Sony heeft met de Reader voor ebooks een netwerk met uitgevers en online winkels opgebouwd dat in de praktijk cruciaal blijkt om voor de consument ook echt gemak te kunnen bieden. Dat netwerk komt nu ook naar de S tablet. De reader software van Sony oogt fris en lees prettig. Het beeldscherm is haarscherp en aktief, wat in donkere ruimtes een voordeel is op de traditionele readers.
Gamen en ebooks zijn dus al twee troeven die Sony in de S tablet uitspeelt. Met de walkman historie en Sony content komt Sony met nog een troef op de proppen. De muziekspeler oogt ronduit top. Niet alleen visueel blinkt de Tablet muziek applicatie uit; ook functioneel werkt het lekker. Ook op media gebied belooft Sony met toegevoegde waarde te komen. Het Sony Entertainment Network komt beschikbaar op de tablet. Een Spotify achtige dienst die later op elk ‘connected device’ te gebruiken moet zijn. Helaas blijft het voorlopig bij een belofte. Hopelijk heeft Sony snel alles op orde. Zouden ze bij Sony wachten op de prijsstelling van Apple’s iCloud?
Gelukkig hoeft een Tablet eigenaar niet op deze cloud dienst te wachten. De SD kaart blijkt prima om filmpjes en muziek snel van de Mac/PC op de tablet af te spelen. Films zijn haarscherp en het geluid heerlijk stereo. Sony had best mogen zeggen dat het een Bravia in handformaat is. Omdat de speakers onderaan de zijkant zitten en de tablet maar op één wijze in landschap modus vast te houden is met de bolle kant boven, zitten de luidsprekers precies in de handpalmen. Hierdoor versterkt het geluid richting kijker. Toeval of zo ontworpen?
De applicaties die Sony meelevert zitten vol met allerlei kleine handigheidjes en alles in dezelfde interface stijl. Zo is de ‘incognito’ knop uniek om anoniem op internet te surfen zonder historie achter te laten. Onderzoeker Nielsen heeft niet het gebruik van iPads als afstandsbediening gemeten. Wellicht omdat dat bij een iPad niet voor de hand licht. Sony, als consumenten elektronica merk, heeft jaren ervaring met afstandsbedieningen nu ook in hun tablet gestopt. Het licht immers voor een merk als Sony voor de hand dat een tablet een vervanger kan zijn van al die afstandsbedieningen die in huis slingeren. Op de S tablet zit een Sony applicatie om vrijwel alle apparaten via infrarood te bedienen. Standaard zitten er veel lay-outs in deze universele remote app. Natuurlijk zijn layouts aan te passen en de meest exotische apparatuur nog aan het apparaat te leren, mits de originele afstandsbediening het nog doet om het trucje voor te doen.
ConclusieAndroid is een serieus alternatief naast IOS. De App store heeft inmiddels alles wat relevant is te bieden. De Sony Tablet upgrade probleemloos naar Android 3.2. Over het Android systeem heen heeft Sony zijn ontwerp kennis in de belangrijkste applicaties gestopt. Het geheel werkt lekker en het formaat is psychologisch wennen, maar blijkt een prima ontwerp te zijn. Sony heeft zich niet laten meeslepen in de race van dunner. De S tablet zit qua gewicht tussen de Samsung Galaxy Tab 10.1 en iPad2 in. Door de degelijke materialen en het stevige ontwerp is het zeker dat de Sony S Tablet veel reizen zal overleven en wellicht over jaren nog tablet plezier biedt. De online boekenwinkel, het Entertainment Netwerk en de Playstation winkel zijn nog niet open, maar het ontwerp en de SDcard gleuf maken nu al van de S Tablet een winnaar. De universele afstandsbediening functie is een onverwachte bonus. Zonder twijfel hoort Sony tot ‘De grote drie’ tablet makers.
Meer info mbt de Sony S tablet op deze
website Grote Drie Zijn:
WO2: Joseph Stalin, Franklin D. Roosevelt en Winston Churchill
Auto: Ford, General Motors en Chrysler
Cabaret: Toon Hermans, Wim Kan en Wim Sonneveld
Literatuur: Willem Frederik Hermans, Harry Mulisch en Gerard Reve